Miep de Vries viert 98-ste verjaardag

De voorbije jaren heb ik veel bezoekjes en gesprekken gevoerd met Miep de Vries, en dat brengt verbindingen tot stand. Maandagmorgen, het begin van een nieuwe week. Je kunt de maandag niet beter beginnen dan op verjaardagsvisite te gaan. Dus toog ik naar Agelo naar de Amanshoeve waar Miep de Vries verblijft.

AGELO - Vaste lezers herinneren zich nog het verhaal van Miep de Vries. Het meisje uit Overschie dat in de hongerwinter met haar twee zussen lopend naar Oldenzaal kwam om te overleven. De verhalen over de barre fiets- en voettocht tocht van Overschie naar Oldenzaal in oorlogstijd heeft Miep de Vries destijds aan mij verteld en ik mocht u deelgenoot maken door haar verhalen met u te delen in de Hart-krant.

Afgelopen maandag was Miep de Vries jarig en ze bereikte een gezegende leeftijd van 98 jaar. Haar krachten zijn aan het afnemen, maar ze is en blijft een tevreden mens. Alle zorg en aandacht wordt haar aangereikt door het verzorgende personeel van de Amanshoeve en haar familie. Ze weet zich mijn bezoekjes en de gesprekken van destijds nog goed te herinneren. Gesprekken over haar barre tocht in oorlogstijd. Haar verblijf tijdens de oorlogsjaren en de bevrijding van Oldenzaal op 2 april 1945. Haar verhaal over de oorlogsjaren, over de ramp op de markt in Oldenzaal. “Die gebeurtenissen raak ik nooit meer kwijt”. Ze spelen nog steeds door haar hoofd.

Vooral het drama op de markt heeft bij Miep diepe sporen nagelaten. Het verdriet van opa en oma Holtel om het verlies van hun zoon Johny staat nog steeds in haar geheugen gegrift. “Er was chaos in de stad en ook bij de familie Holtel. We leefden in een roes. Johny was zwaar gewond maar later is hij aan de verwondingen overleden. Toen miste ik mijn ouders en familie in Overschie. Zus Loes en ik zochten hulp bij elkaar. Wat hebben we vaak geroepen ‘we willen naar huis’. De meest vreemde gedachten kwamen in mijn hoofd. Jammeren, huilen, klagen, smeken. Geen controle meer hebben om mijn emoties in bedwang te houden. De dagen die volgden waren dagen van diepe rouw en verdriet.”

“Ik herinner mij dat een jong meisje, dat ook was omgekomen, opgebaard lag in een kist met een witte trouwjurk aan. De grote donkere kerk op zaterdagmorgen bij de uitvaart. De wandeling naar het kerkhof was een zeer zware gang voor velen. De armen die om mij heen geslagen werden door zus Loes en Rikie, de verloofde van Johny. Het voelde ik als een warme deken.”

Haar krachten en gezondheid zijn aan het afnemen; ze blijft mij herinneren als Ben die haar verhaal heeft opgeschreven. Namens DWF Media heb ik haar bloemen gebracht, deze moedige en nu kwetsbare vrouw met bijna een eeuw aan herinneringen. Miep de Vries verblijft in de Amanshoeve te Agelo en brengt hier de jaren door die nog resten. Wilt u haar bedanken voor het doorgeven van haar verhaal. Stuur dan een kaartje naar: Amanshoeve, t.a.v. Miep de Vries. Rossummerstraat 34, 7636 PL in Agelo. Een kaartje zou zij zeker waarderen.