Hartkloppingen - of toch lentekriebels?

Zo zachtjes aan wordt het in de ochtend weer lichter en beginnen de vogels in alle vroegte voorzichtig te fluiten. Mijn hart gaat er sneller van kloppen! In dit geval is dat positief, maar hartkloppingen kunnen heel vervelend zijn. Voor de ouderen die mee hebben geschreven aan mijn boek was ‘hartkloppingen’ het onderwerp dat op de tweede plek stond op de lijst van belangrijke hoofdstukken.

TWENTE - Het gevoel dat je je hart voelt bonzen of kloppen kan verontrustend of onprettig zijn. Meestal heeft dit echter niks te betekenen. Het gebruik van alcohol, koffie of het hebben van stress kunnen deze hartkloppingen verergeren. Dus als je hier last van hebt, zou je eens kunnen proberen om dat glaasje te laten staan, cafeïnevrije koffie te drinken of ‘buikademhalen’ te leren tegen de stress. Daar zal ik een volgende keer iets over vertellen.

Soms voelen mensen dat hun hart een extra slag maakt. Dat heet een ‘extra-systole’. Ook kan het zijn dat het hart opeens een roffeltje maakt; een serie snelle hartslagen achter elkaar. Beide verschijnselen zijn meestal onschuldig. Ons hart maakt soms wat sprongetjes, net als de koeien die in het voorjaar de wei in mogen. Maar als je daarbij ook klachten hebt van pijn op de borst, bovenbuik of in de kaak, misselijk of benauwd bent, dan is dat altijd een reden om een arts te bellen.

Het wordt anders als je hart een langere periode achter elkaar onregelmatig slaat. Dat kan betekenen dat er sprake is van ‘boezemfibrilleren’. Dan is een van de vier hartruimtes de weg kwijt en is onafhankelijk van de rest onrustig aan het fladderen geslagen. Je kunt je voorstellen dat dit geen efficiënte manier is om bloed rond te pompen. Mensen kunnen er daarom duizelig van worden. 

Daarnaast kunnen de wervelingen in het hart de vorming van bloedpropjes veroorzaken. Die propjes kunnen dan weer doorschieten naar bijvoorbeeld de hersenen en daar een beroerte veroorzaken. Om deze reden krijgen mensen met boezemfibrilleren bloedverdunners en medicijnen om hun hartritme te stabiliseren voorgeschreven. Soms komt daar het hart niet voldoende mee onder controle en is het nodig in het ziekenhuis onder verdoving een elektrische shock toe te dienen om het hart met een flinke klap in het goede ritme te dwingen.

Over ritmestoornissen valt nog veel meer te zeggen, want het hart kan ook juist heel langzaam slaan. Dan kan een pacemaker helpen. Of er kan sprake zijn van heel andere snelle en bedreigende ritmestoornissen waarvoor een Implanteerbare Cardioverter Defibrillator (ICD) nodig is. Maar daarover wellicht een andere keer. Voor nu is het goed om te weten dat al die onrustige gevoelens in je borstkast waarschijnlijk bij de naderende lente horen en niet bij een vervelende aandoening!

Meer lezen over deze en andere thema’s kan in het boek dat Ester schreef samen met 170 ouderen en 65 collega’s; ‘Vitaal ouder worden is zo gek nog niet!’