Afbeelding

Kerstwens van Stadstheater De Bond

Algemeen

De afgelopen twee jaar waren lastig voor veel organisaties; zo ook het Stadstheater De Bond in Oldenzaal. Riëtte Kruize, directeur/programmeur van het theater, deelt graag een mooie kerstboodschap met ons.

OLDENZAAL - De decembermaand is voor mij een maand van gezelligheid. Samen zijn met lieve mensen, lekker eten en spelletjes doen met de kinderen. Deze geluksmomenten gun ik iedereen. Genieten van kleine dingen in het leven.

Vanochtend sprongen mijn kinderen direct uit bed toen ze een klein laagje sneeuw op het gras zagen liggen. Super enthousiast waren ze in sneltreinvaart aangekleed en renden naar buiten om sneeuwballen te maken. Zelf dacht ik direct aan gladheid en kou. Dat zette mij aan het denken. Waar is die magie gebleven? De magie die kinderen in zich hebben. In plassen stampen als het regent, confetti strooien, leven in het nu. Die magie is waarschijnlijk ook de reden dat ik verliefd ben op het theater.

Van een leeg pand in de ochtend, opbouwen van een voorstelling. Van niets wordt een prachtig decor gemaakt. Om 19.00 uur komen onze vrijwilligers binnen en staan we als team klaar om de bezoekers te ontvangen. De geur van koffie, het geroezemoes en gelach van mensen die zin hebben in een mooie avond. De artiest neemt je mee naar een andere wereld. Je vergeet even je dagelijkse beslommeringen. Een lach. Een traan. Verwondering. Als aan het eind van de avond iedereen weer naar huis is en ik door een leeg theater loop hangt er altijd nog een stukje magie.

Het fijne is dat we dit de volgende dag gewoon nog een keer over mogen doen. Tenminste zo zou het moeten zijn. Het afgelopen jaar zijn deze magische momenten helaas schaars geweest. Ik ben echter iemand die liever vooruit kijkt en haar zegeningen telt. We hebben zo’n bijzonder team. Zoveel gedreven vrijwilligers, enthousiaste medewerkers en bijzonder trouw publiek en sponsoren. Hier ben ik ontzettend dankbaar voor. Wees lief voor elkaar en geniet van de kleine dingen in het leven.

Riëtte Kruize
Directeur/programmeur


Weet je, er moeten mensen zijn,
die bellen blazen
en weten van geen tijd
die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst
van mooiigheid
Ze roepen van de daken
dat er liefde is
en wonder
als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin
dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde
weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown,
eerst het hart
en dan het verstand
en ze schrijven met hun paraplu
i love you in het zand
omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan
en vallen
en vallen
en vallen
en OPSTAAN

Toon Hermans