De afgelopen week hebben velen met mij aandacht gegeven aan herdenken en gedenken. Het stil staan en zich herinneren op 4 mei maakt bij mij altijd veel emotie los.
Zo is 4 mei voor mij, de dag van Dodenherdenking, ook een dag van tegenstelling. Ik herdenk op 4 mei de geboortedag van mijn overleden lief en herdenk diezelfde dag alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Boosheid en woede komt in mij op, emoties moeilijk onder controle te houden over dat wat ons allemaal in de Tweede Wereldoorlog is aangedaan.
Boosheid en teleurstelling ook, over dat wij Oldenzalers de Joden en de Sinti zo maar hebben laten gaan. De verhalen over de spoormannen Jan. J. Zorn en Theo van Loon zal ik zo lang ik leef blijvend aandacht geven. We hebben voor beide spoormannen de kranslegging gedaan, stil gestaan en herdacht, sober en stil. Anders dan anders, maar we zijn en blijven ze ons herinneren. Gedenken en herdenken zit ons in de genen en nu meer dan ooit zo lijkt het.
De behoefte om stil te staan bij ingrijpende gebeurtenissen is groot zowel bij jongeren als ouderen. Dat bleek ook afgelopen zaterdagavond op de Groote Markt in Oldenzaal, waar het herdenkingsmonument voor de slachtoffers van het Bevrijdingsfeest op 8 mei 1945 werd onthuld. Een waardige plek en een gedenkwaardig moment. Het verdient complimenten aan de leden van de werkgroep die dit initiatief in gang hebben gezet en gerealiseerd. Een plek waar vreugde en verdriet samen komen, een plek waar wordt herdacht en gevierd. Een gedenkplek in het Hart van onze stad Oldenzaal, mooi en functioneel.
Van de emotionele onthulling van het gedenkteken en de bijbehorende toespraken door Henk Winkelhuis en burgemeester Patrick Welman is ook een videoreportage gemaakt. Deze kunt u bekijken op: https://youtu.be/lhL-bUGK3b4
Kaatjeknip
Reactie: knipkaatje@gmail.com