Column: Ode aan onze mantelzorgers
OLDENZAAL - Na het overlijden van mijn lief ben ik weer teruggekeerd naar Oldenzaal, waar ik ben geboren. Inmiddels is het alweer 12 jaar dat ik naar tevredenheid hier in Oldenzaal woon. Gepensioneerd, genietend van de dagen en jaren die nog resten.
Met een goed gevoel begin ik doorgaans de nieuwe week en als ik dan in het weekend terugblik constateer ik, dat het oud worden in Oldenzaal niet slecht is. Daar waar ik vertoef en kom en de medemens ontmoet, geven deze mensen mij het gevoel "Kaatje je hoort er bij"
Oldenzaal is de stad van de vele vrijwilligers; ik denk dat bijna de helft van de inwoners wel eens actief is als vrijwilliger. En dat levert nogal wat op. Niet alleen in maatschappelijke waarde, maar ook economisch. Het vrijwilligerswerk wordt het meest gedaan door mensen tussen de 40 en 50 jaar. Maar ook veel Oldenzaalse jongeren zetten zich in als vrijwilliger.
Afgelopen week heb ik ervaring opgedaan met sponsorwerving (vrijwillig en spontaan) voor het organiseren van een benefietconcert. Drie Oldenzaalse vrouwen die samen met de koorleden van het dameskoor Goed Gemutst, Oldenzalers zo wisten te enthousiasmeren dat een bedrag van maar liefst 5.000 euro bijeen werd gebracht voor een goed doel. En afgelopen week ook konden, mede gesteund door de ouderenbond KBO-PCOB, een aantal inwoners van Oldenzaal genieten van een heerlijk dagje uit in Twente.
Bovengenoemde activiteiten zijn en waren zichtbaar, minder zichtbaar maar nog veel meer zijn de onzichtbare hulpverleners, mantelzorgers die wekelijks en dagelijks actief zijn vrijwillig. Niet vrijwillig, maar naar eigen zeggen wel verplicht. Vrijwilliger in een van onze verzorgingshuizen, in ons Stadstheater de Bond of bij een van de vele verenigingen die Oldenzaal rijk is. Het hoeft niet altijd zichtbaar te zijn wat je als vrijwilliger doet. Maar wat je ook doet zichtbaar of onzichtbaar complimenten zijn op zijn plaats.
Het gelijkwaardige warme contact dat je als vrijwilliger maakt met een ander, dat maakt een samenleving met meer waarde. Vrijwilligerswerk is een onmisbare schakel geworden ook in onze Oldenzaalse samenleving. Een bezoekje, een praatje, een dagje uit. Even met die ander een kopje koffie drinken in de stationsrestauratie waar je opnieuw die oud-collega ontmoet die nog even de trein naar Berlijn voorbij wil zien komen. Deze week is de Dag van de Mantelzorg; in Losser doen ze het anders daar is het een Week van de Mantelzorg. Redactieteam Hart kranten; uw zorg is ook onze zorg.
Kaatjeknip november 2019
Reactie: Knipkaatje@gmail.com