Wakers.
Inkijk in de uitoefening van de functie Nachtburgemeester.
ENSCHEDE - Afgelopen zaterdag vond de Twentse primaire plaats van de film gemaakt door Eric Blom, de Nachtburgemeester in filmhuis Concordia en nog wel in de mooiste theaterzaal van Enschede. Naar verwachting zou er een grote belangstelling bestaan voor deze film, maar slecht vijftig bezoekers waren aanwezig om deze Twentse primaire bij te wonen.
Ondanks dat Enschede maar liefst twee Nachtburgemeesters heeft en sinds kort Twente is uitgebreid met een Nachtburgemeester voor de gemeente Oldenzaal, en ook Hengelo in opvolging is voorzien in de persoon van Marijke Achterbosch, was de belangstelling gering.
De ongeveer drie kwartier durende documentaire gaf een mooie inkijk in hoe diverse nachtburgemeesters inhoud en kleur probeerden te geven aan het Nachtelijk burgemeesterschap.
Alle Nachtburgemeesters die in de film voorbijkwamen, bleken vogels van zeer verschillende pluimage.
Zonder een programma en een getoetst beleid voerde ieder zijn en naar eigen inzicht, als Nachtburgemeester uit.
Zonder een programma en afgestemd beleid zo kreeg ik als toeschouwer voorgeschoteld hoe de taak in diverse plaatsen werd ingevuld.
Een nachtje mee lopen met de brandweer of de politie of een bezoek bij de eerstehulppost waren zoal de indrukken die mij bij zijn gebleven.
In het Enschedese waar maar liefst twee Nachtburgemeesters functioneren ging het vooral om de strijd die men aanging en aan was gegaan met de gemeente en de projectontwikkelaars.
Belangrijk voor deze twee creatievelingen was en is, om een broedplaats te verwerven in de oude leegstaande fabrieksgebouwen.
Een kunstenaarscollectief zou dat ook in de normale uren overdag kunnen doen.
Een broedplaats tot stand brengen waar jonge creatievelingen tot ontwikkeling kunnen komen. Noodzakelijk is niet om dit in de nacht te doen.
Wat ik zeer heb gemist is de belangstelling en de aandacht voor de echte nachtmensen.
De man of vrouw, jong of oud, die eenzaam en alleen worstelend de nacht moet doorkomen.
De oudere die de slaap niet kan vatten en zwervend door de stad zijn nacht vult.
Maar ook de jeugdigen die geen of een beperkte mogelijkheden hebben om in hun eigen disco zonder alcohol en drugs, hun eigen avond en nacht invulling waar kunnen maken
Niets gehoord of aandacht op gevestigd over die mensen die zowel overdag als nachts al in een donkere en duistere wereld leven, mensen met dementie of andere beperkingen. Jules Deelder kwam in de film heel even vaag in beeld. Maar die nachtburgemeester die de nacht en het nachtleven wil laten bruisen trof ik het meest aan bij nachtburgemeester Groningen.
Bij zij inauguratie in Oldenzaal sprak de kersverse nachtburgemeester uit een luisterend oor te zijn, die de bezoekers van de stad in de nachtelijke uren aandacht wil gaan geven. Het culturele leven inzetten om de stad bruisend te maken. Aandacht geven aan de eenzame en met name de ouderen die dag en nacht al in het donker verkeren.
Het was dan ook jammer dat zowel de nachtburgemeesters van Hengelo en Oldenzaal niet aanwezig waren bij het debat dat na de film plaats vond. Hier hadden beide de aandacht kunnen vestigen op de meerwaarde die beide schenken en blijven schenken aan het voortbestaan van de burgemeesters van de nacht.
Het matige debat na de film deed mijn dan ook besluiten vroegtijdig voor de nacht thuis waard te gaan.
Foto en tekst Martin Meijerink.
