De menselijke maat(jes)
OLDENZAAL - CUSO Oldenzaal is een stichting die zich ten doel stelt een keur aan educatieve onderwerpen onder de aandacht te brengen met name voor de Oldenzaalse senioren, maar ook jeugdigen zijn welkom.
De maanden september t/m april is er maandelijks een bijeenkomst, in het Landhuishotel aan de Bentheimerstraat op de tweede dinsdag van de maand. Maar dinsdag 15 januari was er uitgeweken naar ons Stadstheater De Bond waar in samenwerking met Filmhuis Oldenzaal de film van Kay Pollak uit 2004 werd vertoond. Mijn dochter had mij gewaarschuwd, pap neem maar een doos tissues mee, want de film, "As It is in heaven" is echt iets voor jou (gevoelsmens) De film kreeg destijds een Oscar nominatie voor de beste niet-Engelstalige film. Wanneer dan dinsdag de lucht donker is en de motregen over Oldenzaal gaat, voelt het in ons filmhuis goed. Mede senioren genieten en genoten met mij van deze film, met zeer herkenbare menselijke worstelingen. De personages van de dirigent Daniel Doreus die getroffen door hartfalen een stapje terug moet doen, en terugkeert naar zijn geboortedorp, geeft de kijker mede een mooie en hartverwarmende inkijk in de personages van zijn mede dorpelingen.
Het verhaal
Het plaatselijke kerkkoor waar bij Pom en Pim zich hebben aangesloten wordt Daniel betrokken bij de problemen van deze koorleden. Gabriella kampt met het wel dan niet in de steek laten van haar echtgenoot. De conservatieve pastoor Stig reageert stug zoals men dat van oude pastores gewend is. Toch leren de dorpelingen wat muziek met ze doet. Tranen veel tranen van geluk maar vooral van verdriet vloeien rijkelijk. De film opent de harten van mensen de uitgestoken hand tijdens de voorstelling heb ik vastgehouden en de tissues met mijn omgeving gedeeld. Een bijzondere middag die ook het Hart van de Oldenzaalse senioren in vervoering bracht. Complimenten aan de initiatiefnemers dit verbint en boeit Oldenzaal.
Tekst Martin Meijerink