Tubbergen verwelkomt twee nieuwe Nederlanders

TUBBERGEN - Ze waren best een beetje zenuwachtig. Maar bij Khin Aye Naing uit Myanmar en Tamara Babkina uit Rusland overheerste vooral blijdschap. Vol trots legden zij afgelopen week namelijk de verklaring van verbondenheid af in de raadzaal van het gemeentehuis in Tubbergen.

Met het uitspreken van de belofte mogen de twee vrouwen zich officieel Nederlanders noemen. Speciaal voor deze gelegenheid wapperde de vlag aan de gevel van het gemeentehuis in Tubbergen. De naturalisatieceremonie was de eerste sinds de invoering van de coronamaatregelen. “Natuurlijk hadden we dit ook schriftelijk kunnen doen”, liet burgemeester Haverkamp weten. “Maar ‘ontmoeten’ is een belangrijk aspect binnen de gemeente Tubbergen. Door de ceremonie ruim op te zetten binnen de regels van het RIVM, was het toch mogelijk om bij elkaar te komen.”

Voor de liefde
Op veilige afstand van elkaar namen de ‘nieuwe Nederlanders’ afgelopen woensdag plaats op de stoelen in de raadzaal. Tamara Babkina (70) uit Hezingen straalt van oor tot oor naast haar echtgenoot Jan Schaap. “De liefde bracht mij naar Nederland”, begint ze haar relaas. “Mijn dochter Maria is getrouwd met een Nederlandse man en woonde al in Nederland. Om de drie maanden reisde ik van Moskou, waar ik woonde, naar haar woonplaats Woerden om haar te bezoeken. Tijdens een dagje uit kwamen we in Ootmarsum terecht waar ik Jan leerde kennen. We trouwden en sinds 2014 ben ik officieel in Nederland.” Ze volgde de gehele inburgeringsprocedure en slaagde met vlag en wimpel. “Nederlands is best moeilijk”, vindt ze. “Helemaal als je, zoals ik nu, 70 jaar bent en je wilt nog een nieuwe taal leren. Ik heb iedere dag geleerd en het is me gelukt. Ik ben zó blij.”

Totaal andere wereld
De in Tubbergen woonachtige Khin Aye Naing zette ook in 2014 voor het eerst voet op Nederlandse bodem. “Vanwege de oorlog kwam mijn man al in 2013 naar Nederland”, blikt ze terug. “We hadden in die tijd wel onderling contact, maar het was lastig. Gelukkig kon ik hem een jaar later nakomen. Het is een totaal andere wereld waarin ik nu woon”, laat ze weten. “De verschillen tussen beide landen zijn enorm groot. Zo is de gezondheidszorg in Nederland veel beter geregeld dan in Myanmar. En ook de kleding is hier heel anders. Tegenwoordig kies ik voor een mix van beide kledingstijlen uit die twee werelden.”